Het Buursermeer en haar helende werking op de kleuter, door Stephanie

Door

Boaz en zijn zware leven: ochtend ellende.

Het begint ‘smorgens al heel erg vroeg. De boterham is niet goed, de trui is te warm, de schoenen zitten te strak, de tandpasta is vies, het haren kammen doet pijn. Volgens Boaz is overal wel wat op aan te maken. Hij heeft een zwaar leven. Alles is zo vreselijk. Alles is ellendig. Alles is een reden om te gaan janken en zeiken en ik word er helemaal gek van. Er moet nodig uitgewaaid worden, op naar het Buursermeer!

 

Wandelen in het bos? Stom idee.

Rond twee uur ‘s middags gooi ik de hond in de auto, de kinderwagen achterin, Midas in zijn autostoeltje, oude schoenen voor Boaz mee en ik rij naar zijn school om hem op te halen. Zijn eerste vraag als hij mij ziet is of hij zo een filmpje mag kijken als hij thuis komt. “Nee, we gaan even wandelen in het bos.” Mijn antwoord staat hem helemaal niet aan. Wandelen? In een bos? Wat denk ik wel niet? Stom idee. Het resulteert weer in janken dat ik probeer te negeren.

Onderweg pik ik een vriendinnetje op en we rijden naar Haaksbergen. Gelukkig kent zij de weg naar het Buursermeertje goed. Ik ben er al tientallen keren geweest maar hoe we er moeten komen blijft me een raadsel. Ik heb dan ook het richtingsgevoel van een badkamertegeltje.
 

Buursermeer doet wonderen met deze kleuter.

Aangekomen op de Langenbergweg laden we kinderen, hond en kinderwagen uit. Het is warm, en zonnig, en heerlijk. Boaz lijkt de omgeving te herkennen van zijn paddenstoelenspeurtocht (wat niet helemaal klopt maar ik laat hem) en fleurt een beetje op. Misschien is dit bos toch niet zo stom als hij dacht. We lopen langs oude dennen en over een tapijt van dennenappeltjes richting de uitgestrekte heide. Boaz is alle ellende vergeten en gaat los! Hij springt in plassen, gooit met stokken in het water, klimt in bomen, zoekt dennenappels en takjes en lange grassprietjes en geniet!

Buursermeer

Buursermeer

We lopen in de ondergaande zon een rondje om het Buursermeertje. We komen een paar andere wandelaars tegen maar verder is het er rustig. Rustig genoeg om alle energie van Boaz te kunnen absorberen. Het Buursermeertje is maar een klein stukje van het “Buurserzand”, een natuurgebied waar je heerlijk kunt wandelen en fietsen. Heidevelden met 100 jaar oude jeneverbessen, stukjes bos, graslanden en kleine akkers wisselen elkaar hier af. In de zomer kun je heerlijk afkoelen bij dit meertje. Pootje baden in het meertje, picknicken in het zand. Maar ook nu, op een lenteachtige winterdag is het er heerlijk.

Buursermeer

Na een uurtje wandelen ben ik klaar om naar huis te gaan. Boaz nog niet. Hij had nog wel een uur kunnen blijven spelen. Ik beloof hem dat we snel terug gaan en hij kruipt in de auto. We rijden terug richting Hengelo en ik zie hoe Boaz binnen no time in slaap valt. Een naschoolse boswandeling doet goed en het Buurserzand is daar een uitgelezen plek voor!
 

Buursermeer

Het Buursermeertje vind je aan de rand van het Buurserzand aan de Langenbergweg Haaksbergen.

 

Stephanie is moeder van twee zoontjes Boaz (’11) en Midas (’14) en woont in Hengelo. Ze gaat er met de boys regelmatig op uit. Stephanie is vaste gastblogger voor Vettt daarnaast schrijft ze ook op haar eigen blog: www.wolferien.com.

Buursermeer

Over Yvette

Meer blogs van Yvette lezen? Kijk dan even hier!

Comments are closed.