Daar ga je dan…

Door

Voor de eerste keer naar school

De basisschool. Het lijkt nog zo kort geleden dat ik er zelf rondliep. En nu, 31 jaar na mijn eigen eerste schooldag op De Imenhof in Losser staan we er zelf. Daar gaat ze dan, voor de eerste keer naar school.

Hoewel ik het vooral heel leuk vind dat ze straks lekker op school zit. Op de eerste plek voor haar natuurlijk. Maar damn…hoe relaxed is het. Straks als mijn verlof begint heb ik gewoon de halve dagen voor mezelf. Luxe!

Maar eerlijk is eerlijk, ik vind het ook wel een dingetje. Pippa die amper haar eigen billen af kan vegen gaat straks moederziel alleen naar de wc. Ze loopt straks ‘los’ op een schoolplein. Straks haalt ze het in haar hoofd om weg te lopen of verdwaalt ze op de gang. Gelukkig mag er eerst ‘gewend’ worden. Fijn voor het kind, misschien nog wel fijner voor de ouders.
 

De Wen-dagen

Vijf weken voordat ze daadwerkelijk begint met school, zijn er de zogenaamde wen-dagen.  Zie het als een soort nationale feestdagen. Dochterlief mag 2 ochtenden in de week komen om te wennen. Dat betekent dat je dan zelf de HELE ochtend voor jezelf hebt. HOORAY!

Helaas kwam deze held er pas in de derde wen-week achter dat het om 2 ochtenden ging in plaats van 1 ochtend. Gevalletje zwaar gemiste kans. Flexibel als ik ben kon ik in week 3, 4 en 5 nog mooi een extra wen-ochtend meepakken.
 

Help! Ben ik nou zenuwachtig?

De avond voor de allereerste wen-dag had ik alles klaargelegd. Drinkbeker, brood uitgelegd, plantje klaargezet (niet om bij de juf te slijmen maar dat ‘hoort’ daar zo), gymschoenen in de tas gedaan…oh en fruit neergelegd. Als de dood dat ik wat zou vergeten. Tien keer de wekker gecheckt, want stel dat we ons zouden verslapen. Op tijd zijn is niet ons sterkste punt. Maar dit keer lukte het ons. De vlag kon uit, de krant kon gebeld worden…want wij zaten -lichtelijk zenuwachtig- om 8.15 in de auto (het regende).

 

Nieuweling

Daar sta je dan. Tussen allemaal andere ouders die met zo’n begripvolle blik naar je kijken. Ze stonden er ook zelf ooit zo bij. En waarschijnlijk zien ze gelijk dat jij daar voor het eerst bent. Een nieuweling. Of eigenlijk twee. Als je met z’n tweetjes komt dan val je natuurlijk extra op.

We hadden geen idee hoe het allemaal werkt dus volg je de andere ouders maar. Ze brengen hun kind de klas in. De kinderen geven de juf braaf een hand (omg, als Pippa dat maar gaat doen!) en ze gaan netjes zitten. Lichtelijk nerveus was ik toen Pippa aan de beurt was. Als ze hier maar aan mee ging werken….en ja hoor, goed opgevoegd als ze is geeft ze de juf heel netjes een (linker)hand. Oef, gelukkig. Ze krijgt haar plekje aangewezen, de juf laat ons zien waar de tas, jas en het plantje mogen staan en dat is het dan. Daar gaat ze…

We kijken nog even uit het raam maar ze was alweer met hele andere dingen bezig. Welkom nieuwe fase.
 

Vrijheid

En met die nieuwe fase komt ook gelijk een heleboel vrijheid om de hoek kijken. Want daar zit je dan om half 9 op je fietsje weer richting huis. Om vervolgens de hele ochtend tijd voor jezelf te hebben. Hooray! Zonder ‘toestanden’ boodschappen doen. En met een bakfiets vol boodschappen weer netjes aan het schoolplein staan.

Voor het eerst naar school

In alle rust m’n bakkie gevuld 🙂

Inmiddels heeft Pippa 3 weken gewend. Gelukkig gaat het prima. Ze zegt er niet zo heel veel over, alleen af en toe hoor ik dat haar juffrouw de allerliefste is. Dat lijkt me een goed teken. Het lijkt er wel op dat ze het zwaar vermoeiend vindt, kijk maar :-).

Ik ben benieuwd hoe het voor jullie was?

Voor het eerst naar school

Na een dagje school. Het lijkt op slapen, het is gefrustreerd schreeuwen 🙁

 

 

 

Over Yvette

Meer blogs van Yvette lezen? Kijk dan even hier!
3 Comments
  • Manon
    oktober 9, 2015

    Wat herkenbaar! Hier nu 3 weken school erop zitten, maar zo af en toe komt dat oververmoeide gefrustreerde schreeuwen hier nog wel voor helaas.
    De rust valt nog wat tegen met nrs 2 en 3 thuis maar nr 2 heeft wel zelf veel meer rust.
    De verhalen eruit krijgen is wel nog een dingetje “dat weet ik noooooit meer mama”
    En nu ben ik een echte schoolplein-mama, best een dingetje, een eigen cultuur is het een beetje 🙂
    Geniet ervan!

    • Vettt.nl
      oktober 9, 2015

      Hi Manon, ja het is wel even wat anders he. Maar ook wel heel leuk, behalve die dramatische buien. Pfff…zal ook wel weer een fase zijn, haha!

  • Debbie
    oktober 10, 2015

    Ha ha ha geweldig geschreven!!!
    De foto aan het eind met onderschrift is het leukst ☺️