Op 20 september vond de 7 editie van het Happiness café plaats. Het thema van deze middag was persoonlijk leiderschap & spiegelen met paarden. Ik heb mijzelf ondertussen al een paar keer getrakteerd op een waardevol evenement vol kennis en inspiratie. Ik kies hiermee bewust voor mijzelf en investeer in mijn persoonlijke ontwikkeling. Even geen omgevallen bekers, vieze billen of Kinderen voor Kinderen, even tijd voor Maryke. Ik ga alleen, zodat ik mij kan openstellen voor nieuwe mensen en ervaringen. Best spannend, want ik zoek de grenzen op van mijn comfortzone en laat me volledig onderdompelen. Soms vind ik het allemaal iets te spiritueel (kristallen en mantra’s) en soms voel ik juist de energie stromen. Dát gebeurde die middag ook! En het had zeker te maken met de prachtige paarden waarmee we deze middag mochten werken. In deze blog lees je mijn persoonlijke ervaring.

Mijn liefde voor paarden

Ik heb 23 jaar paard gereden. Vanaf mijn achtste tot aan mijn tweede zwangerschap. Als kind hing de complete Penny-poster collectie boven mij bed en met vriendinnetjes speelde ik paardje. Vrolijk hiiiihiiii-end hupsten we over de zelf gemaakte hindernissen in de tuin. Mijn liefde voor paarden heb ik niet van een vreemde, mijn moeder rijdt al haar hele leven en heeft zelf meerdere paarden waar ze elke dag met heel veel liefde voor zorgt. Ik ontwikkelde als kind een liefde voor Fjordenpaarden en mijn geluk kon niet op toen mijn moeder een veulen kocht. Ik zag Nicky opgroeien, reed haar in en we fokten er zelfs een veulen bij. Ik kreeg les, we sprongen wedstrijdjes, maar het liefst reden we door het bos. Toch ben ik na de komst van Bodhi gestopt, het kostte me te veel tijd en energie. Ik kwam er deze middag tussen de paarden trouwens achter dat ik het eigenlijk best wel mis.

Over spiegelen met paarden

Een paard is zeer gevoelig en reageert hierdoor sterk op het denken, voelen en handelen van mensen. Heb je een verborgen agenda of twijfel je, dan prikken paarden daar dwars doorheen. Paarden zijn heel goed in het spiegelen van emoties, ze voelen energie feilloos aan en scannen continue de lichaamshouding van de ander. Er zijn geen verwachtingen, een paard leeft in het hier en nu. Er wordt niet geoordeeld over je haarkleur, gewicht of kleding, over je onzekerheden, angsten of verdriet. Een paard is hierdoor een hele directe, oordeelvrije en zuivere spiegel.

Veel mensen zijn dan ook graag onder de paarden als ze zich verdrietig, onbegrepen of alleen voelen. Er zijn niet voor niets zoveel paardenmeisjes denk ik?…

Door goed te kijken en te voelen kun je dichter bij je eigen gevoel en gedrag komen en je grenzen verleggen. Maar dit kun je natuurlijk niet alleen! Met hulp van paardencoaches zoals Sanny & Marjon, die er deze middag bij waren, kun je dit spiegelend vermogen op de juiste manier vertalen. Een expertise die ik echt heel bijzonder vind.

Deze vertaling kan heel confronterend zijn, je wordt je bewust van je belemmerende factoren, maar ook van je krachten. Je krijgt inzicht in wat je kunt veranderen of welke doelen je voor jezelf kunt stellen.

Mijn ervaring

Ik kwam deze middag zonder verwachtingen aan bij de Tinkerhoeve in Zenderen. Het was alweer de 7^e editie van het Happiness cafe, dat wordt geïnitieerd en georganiseerd door de inspirerende powervrouw Wendy de Wit. Ik ken haar ondertussen al een tijdje, ze reed vroeger ook op een Fjord ?. Ze inspireert mij enorm, omdat ze doet en durft en vol passie leeft vanuit haar hart. #kaniknogwatvanleren

Aangezien ik de afgelopen maanden niet heel veel heb ondernomen (lees hier waarom) zijn uitstapjes, vooral die waarbij ‘ik’ iets moet doen, best spannend. Ik liet het dus volledig op me af komen. Ik zit middenin een zoektocht naar de Maryke vol levenslust, creativiteit en passie. En het bezoek aan deze editie met het thema Persoonlijk Leiderschap & Spiegelen met paarden sloot daar volledig op aan.

We (15 dames) werden in een mooi ingerichte ruimte achter de manege met koffie, thee en lekkere dingen ontvangen door Wendy en de paardencoaches Sanny & Marjon. De dames stelden zich voor en vertelden ons wat we van deze middag konden verwachten en wat het spiegelen met paarden nou precies inhoudt. We zouden samen gaan ontdekken en ervaren hoe je door middel van een paard, een Tinker in ons geval, inzicht kunt krijgen in je persoonlijke en zakelijke ontwikkeling. Want leiderschap kun je natuurlijk toepassen op zakelijk gebied, maar ook als moeder, vriendin of partner is het fijn om de leiding te kunnen nemen. Niemand wil over zich heen laten lopen…. Daar valt voor mij nog heel wat te leren… Kom maar op paardjes!

Nadat alle dames geplast hadden liepen we druk kletsend, om de zenuwen te onderdrukken denk ik, richting de weide vol jonge merries. Sanny en Marjon gingen als eerste de weide in en de buik van Marjon, waar zichtbaar een baby in groeit, werd door de merries flink besnuffeld. Ze gaf aan dat de Tinkers dit al deden (en het dus wisten), voordat anderen het konden zien. Volgens haar een heel mooi voorbeeld van het spiegelen.

Eindelijk mochten ook wij de weide in. Dat was zichtbaar spannend voor hen die niets met paarden hadden, maar toch ook wel voor de ervaren paardenmeisjes (euh…. vrouwen) Al onderzoekend liepen de merries om ons heen. We (paard en mens) tastten elkaar af en wij (mensen) werden in twee groepjes verdeeld.

Ik begon nu toch wel een beetje zenuwachtig te worden.

Ik was dus niet de eerste die mijn hand op stak om ‘aan de slag te gaan’ en keek liever even de kat uit de boom. Marije van ByMarij, die ook een prachtige blog over haar ervaring schreef, ging voor. Ik zag dat ze echt ‘aan het werk’ was met haar paard. Toen ze haar paard, dat koppig stil bleef staan terwijl ze klikkende geluiden maakte en wild gebaarde dat het in beweging moest komen, eindelijk in beweging kreeg voelden we allemaal dat dit iets voor haar betekende. Marjon vertelde dat het paard pas ging lopen zodra Marije haar doel had bepaald en hierbij de leiding nam.

De spanning liep bij mij nu nog meer op.

Ik kreeg steeds meer het gevoel ook ‘iets’ te moeten, maar ik wist niet precies wat. Ik heb immers altijd paard gereden. Met dit gevoel legde ik mijzelf een enorme druk op mijn schouders. Ik kon alleen maar denken; wat nou als het niet lukt?!… Ik had het gevoel dat ook anderen deze hoge verwachtingen van mij hadden… (all-in my head) Toen ik mijn vinger op durfde te steken, want ik wilde ook niet als laatste, draaide ik me naar de leader of the pack toe. De prachtige witte merrie die al een tijdje naast me stond. En ik keek Marjon aan.

Wat nu? Dacht ik…

Ik vertelde haar over de toegenomen spanning in mijn hoofd en lijf en over mijn verwachtingen. Ondertussen knabbelde de merrie relaxed aan mijn hand. Ik aaide ondertussen steeds sneller over haar hals. Marjon gaf aan dat het knabbelen aan mijn hand betekende dat ik goed voor mijzelf moet zorgen. Ze zei “ga maar eens een hele dag op een krukje tussen de paarden in de wei zitten. Je hoeft namelijk helemaal niets, je hoeft alleen maar te zijn.” Pfff heftig wel…. Ik brak en voelde tranen over mijn wangen stromen. Ondertussen kreeg ik een vriendelijke neus in mijn hals, alsof ze wilde zeggen, stil maar… Vorig jaar had ik me hier voor geschaamd, me bijgedraaid weg van de mensen. Maar ik besefte me dat ik het afgelopen jaar al zo veel heb geleerd, ik mag er gewoon zijn en mijn tranen dus ook.

Ik moet altijd zo veel van mijzelf. En dit korte moment, deze één op één sessie met Marjon en de merrie lieten mij inzien dat ik helemaal níets hoef. Dat ik gewoon mag zijn, in het hier en nu. Dat ik mijzelf de tijd moet gunnen en de leiding moet nemen over mijn eigen leven, ik heb er maar één!

Het was zo bijzonder om door de paarden in contact te komen met mijn eigen ik. Voelen, denken en doen. Dat heb ik de afgelopen jaren te weinig gedaan, het is zo relevant voor een gelukkig en gezond leven. Het is Marjon zeker gelukt om mij te inspireren en te ontroeren. Ook voelde ik me enorm verbonden met de andere dames, die allemaal soortgelijke ervaringen hadden.

Ik reed naar huis en naast een bonkend hoofd en rode wangen voelde ik dankbaarheid. Dat ik dit toch zomaar weer heb mogen ervaren! Dankjewel Wendy, Sanny en Marjon voor deze ontzettend inspirerende middag!

De Tinkerhoeve de Bonte Parels in Zenderen

De Tinkerhoeve de Bonte Parels in Zenderen was de locatie waar deze editie van het Happiness café, spiegelen met paarden, plaatsvond. Het is dé plek waar managers, teams maar ook individuele deelnemers (incl. kinderen) de mogelijkheid krijgen om paarden je eigen gedrag te laten spiegelen. Het mooie is dat je absoluut geen ervaring hoeft te hebben met paarden. Sanny en Marjon zijn hier beide werkzaam met als doel om mensen te helpen zich te ontwikkelen. Om te groeien en zich krachtig, geïnspireerd, ontroert en verbonden te voelen.

Wil jij (of je kind) ook samen met een paardencoach en deze prachtige Tinkers inzicht krijgen in je eigen gedrag en energie, liefdevol grenzen aan leren geven en handelen in lijn met je gevoel? Meer informatie vind je bij de Tinkerhoeve.nl of bij Vosenpaard.nl.

Wil je meer weten over het Happiness Café van Wendy de Wit? Neem dan een kijkje op haar website Act for more happiness.

Over Maryke

Meer blogs van Maryke lezen? Kijk dan even hier!