Pssssst… ken je het geheim van Sinterklaas?

De maanden vliegen voorbij, ik heb al een paar schoencadeautjes gescoord en de verschillende pepernootsmaken zijn reeds getest. Bijna is het echt zover: Sinterklaas en de pieten komen weer aan in Nederland. Voor kinderen vooral een drukke en spannende tijd. Als kinderen wat ouder worden ontkom je er niet aan: het geheim van Sinterklaas. Op welke leeftijd doe je dat nou? Vertellen dat Sinterklaas niet bestaat? En hoe pak je dat handig aan?

Hoe ik Sam vertelde dat Sinterklaas niet bestaat…

Ik heb twee jongens: Thabang van 9 jaar en Sam van 13 jaar. Ik zal vertellen hoe dat geheim verklappen er bij mij aan toe ging. Sam zat in groep 5 en de twijfel begon toe te slaan. Ik kreeg allerlei vragen: Geloof jij in Sinterklaas? Hoe kan Sinterklaas zo snel van Roermond naar Nijverdal komen? Doe jij pepernoten in mijn schoen? Tja, Sam… het was tijd voor een goed gesprek en het onthullen van het grote geheim. Vooral spannend voor mij, want ik druk Sam altijd op het hart dat hij eerlijk moet zijn. Gelukkig vond ‘ie het gelijk prachtig om het te weten.

En als ik nou dacht dat het voorgaande een vragenvuur was, daarna kwamen pas de vragen los. “En kocht jij dan de cadeautjes?” “Ja.” “En doen alle papa’s en mama’s dat?” “Ja.” “En zijn die pieten geschminkt?” “Ja.” “En zetten jullie gewoon de zak op pakjesavond bij de deur?” “Ja.” “En had jij die opwindmuis vorig jaar in die grote doos gedaan?” “Ja.”
Sam bleef maar herhalen dat hij het niet erg vond en dat hij blij was dat ik niet meer hoefde te liegen.
Ik had er dus een Sinterklaashulp bij. En Sam een gaaf geheim. Sam was sinds ‘ie het wist een stuk rustiger dan voorgaande Sinterklazen.

Thabang en de sint

Thabang had helemaal geen idee wat er spannend kon zijn aan het Sinterklaasgebeuren. Hij was al ruim vier toen hij voor het eerst Sinterklaas vierde. En dan zijn sommige rituelen toch wel een beetje raar. Hij liet de eerste paar jaar zijn cadeautje ‘s morgens keurig in zijn schoen zitten. En vond het vooral raar dat zwarte piet pepernoten in de schoenen deed (gekke piet). Maar zwarte piet kon de pepernoten beter naast de schoen gooien, want pepernoten die meer dan acht uur doorbrachten in de schoen van Sam of Thabang waren afgeschreven en konden direct door naar de prullenbak, de pepernoten zijn dan compleet volgezogen met zweet, gets. Bij het sinterklaasjournaal.nl kon je cadeautjes laten inpakken en dan zei een piet echt je naam, zoals bij Sam of Marije. Maar als je Thabang heette, bleef de computer stil, die naam kenden ze niet. Thabang was toch wel lichtelijk teleurgesteld. Ook bij Thabang ontbrak het vragenvuur niet: hoeveel haren heeft Sinterklaas wel niet? Die witte stuurpiet ben ik, oké? Waarom komt hij niet met het vliegtuig? Zou híj het wachtwoord van mijn moeders telefoon weten? Heeft hij een Toyota? Hoe komt ‘ie binnen? Bestaat er ook een asopiet? Zal ik dat zijn? Kan sinterklaas ook turnen? Mag je ook een puppy van sinterklaas vragen?

Vertellen dat Sinterklaas niet bestaat

Inlichten Thabang

Tijdens de zomervakantie, van groep 4 naar groep 5 wilde ik het doen, vertellen dat Sinterklaas niet bestaat. Qua leeftijd hoorde hij eigenlijk in groep 6. Straks moesten er surprises gemaakt worden en ik wilde niet dat hij ’t als enige niet zou weten. Toch durfde ik het niet. Hij kan werkelijk niks voor zich houden en ik was bang dat hij het direct aan iedereen zou rondbazuinen.

Begin oktober raakten Thabang en ik verzeild in een discussie over hoe belangrijk het is dat je eerlijk bent. Nou, ik vond dat eigenlijk wel een mooi moment om op te biechten dat ik niet eerlijk tegen hem ben geweest. Ik zei tegen Thabang: “Sinterklaas bestaat niet”, “Ik koop de cadeautjes.” Oh. Hij wist er eigenlijk niet veel op te zeggen. Maar hij wilde toch nog steeds een hoverboard vragen. Na een half uur besefte hij wel dat hij die hoverboard op zijn buik kon schrijven en wilde het vervolgens proberen bij tante Judith, die meestal ook een cadeautje voor Thabang koopt… ik wens ‘m succes, slagingskans 0% (ik zou ‘t niet eens willen dat hij dat van ‘die Sinterklaas’ krijgt). Gelukkig vindt Thabang het wel leuk om te weten. Pfoe, ook weer gehad.

Vertellen dat Sinterklaas niet bestaat

Tips om te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat

  • Neem bijvoorbeeld de zomervakantie om het te vertellen. Vaak is de teleurstelling minder groot, omdat ze er dan toch nog niet zo mee bezig zijn.
  • Er is niet één leeftijd om het te vertellen: elk kind is anders en reageert anders. Het ene kind is er met 6 jaar al aan toe en de ander met 10 jaar. Kijk en luister goed naar je kind. Als er al veel twijfel is, dan is dat een goed moment om het te vertellen, je hoeft het niet onnodig lang te rekken.
  • Je kunt vertellen dat Sinterklaas (de bisschop van Mira) wel heeft bestaan, dat het goede man was en dat hij graag cadeaus weggaf en dat we dat mooi vinden om dat elk jaar te vieren.
  • Breng het als iets gaafs om te weten, vooral mijn oudste zoon was helemaal trots dat hij het wist en vond het geweldig.
  • Vertel je kind gelijk dat het gezellige feest en de cadeautjes gewoon blijven. Betrek je kind bij de leuke dingen rondom het sinterklaasfeest, hij kan bijvoorbeeld ook iets voor iemand anders kopen, meedoen met het sinterklaasruilspel (mijn zoon was er van overtuigd dat alle volwassen in mijn familie een scheetzak geweldig zouden vinden!), laat de pepernoten in een bepaalde vorm leggen voor een jonger kind of hang samen de rommelpiet uit! Plezier gegarandeerd.
  • Je kan het geheim ook aan de hand van een leuk boek vertellen: Sinterklaas voor grote kinderen (€ 14,99 bij bol.com, geen verzendkosten). Ik wou dat ik deze optie eerder had bekeken, er zit zelfs een soort van contract bij die je kind kan ondertekenen voor de geheimhouding.

Anekdote

Ik sluit dit blog af met een grappige anekdote van vorig jaar toen Thabang nog heilig in Sinterklaas geloofde:

Wij deden niet mee aan de pietendiscussie, wij hadden namelijk de sintkwestie. Thabang: “Mam, ik wil een Segway voor mijn verjaardag” (zo’n duur elektrisch ding waar je op kan staan en dat dan vanzelf gaat rijden, zo’n 1500 euro). Ik zei dat hij dat niet kreeg. Het antwoord: “Ik vraag het wel aan sinterklaas.” Ik zei dat hij dat niet van de Sint mocht vragen, dat was een veel te groot cadeau. Er volgde een ellen(dig)lange discussie over dat ik vond dat je geen dure cadeaus mocht vragen en hij vond natuurlijk wel dat het mocht, want Sinterklaas had geld zat. Nou, hij zou het wel aan de Sint vragen als hij op school langs kwam. Even later vroeg Thabang aan mij: “Mam, denk jij dat Sinterklaas weet dat jij mijn moeder bent?”

En dan deze nog. Thabang: “Bestaat er ook een aftrekpiet?” Huh? “Ja, een piet die bijvoorbeeld de dekens van je aftrekt?” Oh, zo’n piet bedoel je. ”Nee, die ken ik niet”.

Weet jouw kind het al? En hoe heb jij dat aangepakt? Wat was zijn of haar reactie?

Geniet ervan als ze nog geloven en geniet ervan als ze het weten.

Succes en vooral veel sinterklaasplezier gewenst!

Over Marije

Meer blogs van Marije lezen? Kijk dan even hier!

Comments are closed.