Ik vind het zo heerlijk om te lezen als iemand zijn/haar hart weet te volgen. Het is niet altijd de makkelijkste weg, maar als je je kunt bezighouden met dat waar je écht blij van wordt dan is dat natuurlijk te gek. Marijke haalde haar plezier niet meer uit haar baan in de kinderopvang en ze stopte ermee. Zonder een plan, eigenlijk liep vanaf dat moment alles anders dan ze had gedacht…
Wie ben je? En wat voor bedrijf heb je?
Mijn naam is Marijke Droog en heb een praktijk voor kindercoaching “mijn kind en ik”. Ik woon samen met Marc en we hebben samen 2 kinderen, Laurens (2011) en Jade (2015). Na 20 jaar in de kinderopvang gewerkt te hebben heb ik onlangs het roer om gegooid.
Mijn praktijk “Mijn kind en ik” staat letterlijk nog in de kinderschoenen. Tijdens mijn werk in de kinderopvang sprak ik dagelijks ouders en voorzag hen vaak van tips en tools over hun kind(eren) en hun gedrag. Ik genoot daar toen al heel erg van. Het voelt zo goed dat ik daar nu dagelijks mee bezig kan zijn. Ik geniet er echt van.
Onze oudste en ikzelf zijn beide (hoog)gevoelig (HSP) en prikkel zoekend (HSS) van aard. Als persoonlijk ervaringsdeskundige en ook als opvoeder weet ik wat een uitdaging het kan zijn, als 1 of meerdere personen in je gezin HSP en/of HSS zijn. Dat is de reden waarom ik mij nog meer wil gaan verdiepen/specialiseren in hoog gevoelige kinderen.
Hoe ben je erop gekomen
Het werk dat ik altijd met heel veel plezier deed, begon steeds meer energie te kosten. Ik haalde er niet meer de voldoening en het plezier uit, als hoe ik dat eerder deed. Dat zette me aan het denken, steeds vaker kwam de gedachte in me op om te stoppen met mijn baan in de kinderopvang.
De laatste jaren werkte ik in de kinderopvang als vestigingsmanager. Inmiddels weet ik dat zo’n functie niet bij mijn karakter past. Ik hou van harmonie en balans, en dat gaat niet samen met een leidinggevende baan. Ik raakte totaal uitgeput en wist dat er iets moest gebeuren. Maar hoe dan?! En wat?! Ik had geen idee, ik had de kracht ook niet meer om na te denken over wat ik wél wilde.
Stoppen met mijn baan in loondienst
Ik kreeg toen de mogelijkheid om met een regeling te stoppen met werken. Die kans heb ik met beide handen aangegrepen, want ik kon niet meer! Ik had rust nodig. Geen moeten, en tijd hebben om te voelen hoe het écht met mij ging en wat ik écht wilde. Maar vooral uitrusten!
Helaas liep alles anders dan gepland…
In juni 2018, een week voor mijn laatste dag op het kinderdagverblijf, kregen we het heftige nieuws dat mijn vriend een tumor in zijn darmen had! Dat was een flinke omschakeling die ik niet had zien aankomen…. Verschrikkelijk nieuws natuurlijk, we wisten toen nog helemaal niets van deze nare ziekte. En daar kwam bij: hoe dan? Ik kon toch niet meer?
Gelukkig lukte het me vrij snel dat idee los te laten en de positieve kant te zien van niet hoeven werken: ik had nu álle tijd voor Marc en de kinderen. Ik kon mee naar alle afspraken en ik kon dagelijks merken hoe de kinderen om gingen met de situatie. Een geluk bij een ongeluk.
Ik werd geïnspireerd door onze eigen ervaring met een kindercoach
Onze zoon Laurens (nu bijna 8) is een heel gevoelig jongetje. Gebeurtenissen kan hij vaak moeilijk verwerken en een plekje geven. Dan heb ik het over gebeurtenissen als Sinterklaas, een verjaardag, een vliegreis, maar ook over alledaagse situaties. Bijvoorbeeld in de ochtend vertellen dat we in de middag naar oma gaan, kan voor hem al reden zijn om van slag te raken. Daarvoor waren we al eens bij een kindercoach geweest en dat heeft hem heel goed geholpen. Hij was vrolijker en meer ontspannen. Zijn zelfvertrouwen groeide en de omgang met anderen verbeterde.
Toen Marc ziek bleek te zijn, hebben we die hulp al vrij snel weer ingeschakeld. Wat gaaf om te zien hoe hij weer geholpen werd, hoe hij in zijn kracht kwam en hoe hij de ziekte van Marc een plek kon geven.
Ik vond dat zo mooi. Dát wilde ik ook kunnen betekenen voor kinderen en hun ouders. Hoe fijn is het om die switch bij kinderen te mogen begeleiden.
Toen wist ik: ik word kindercoach!!
Ik ben me gaan verdiepen in de mogelijkheden en hoe meer ik er mee bezig was hoe beter ik me ging voelen. Vervolgens ben ik gestart met de opleiding tot kindercoach. Ik ging op zoek naar de perfecte naam voor mijn praktijk en toen ben ik met mijn diploma en een dosis enthousiasme naar de KVK gegaan. Daar werd op 3 September 2019 “Mijn Kind En Ik” geboren!
Ik ben blij en trots dat ik kan zeggen dat deze rotziekte ons gezin sterker heeft gemaakt. Dat de kinderen er goed mee hebben leren omgaan en dat Marc alle controles steeds weer netjes doorkomt.
Ook ben ik blij en trots dat ik in deze spannende periode de ruimte en tijd heb gehad om de opleiding te doen en “Mijn kind en ik” te starten.
Run je ‘Mijn Kind en Ik’ alleen of met anderen?
Ik run mijn bedrijf alleen, met de steun van het thuisfront. Ook ben ik bezig met het bouwen van een netwerk voor hulpvragen waarin ik niet kan ondersteunen.
Hoe regel je dat? Je bedrijf, gezin, huishouden en sociale leven te combineren?
Op dit moment zit ik ieder vrij moment achter de laptop. Als de kinderen even spelen, als ze op school zijn of als ze ’s avonds in bed liggen. Daar ben ik op dit moment zó druk mee, dat het huishouden wel eens wat te wensen over houdt… Als ik straks wat meer regelmaat heb, wil ik daarin een planning maken.
De sessies vinden onder schooltijd plaats, dus dat scheelt al veel geregel. Op sociaal gebied plan ik vooruit, de spontaniteit is er wel vanaf helaas. Maar dat is eigenlijk sowieso al wel sinds de kinderen zijn geboren.
Wat zou je andere moeders mee willen geven?
Laatst las ik ergens: “Kinderen onthouden niet wát je voor of met ze doet, maar welk gevoel je ze daarbij hebt gegeven”. Met andere woorden: dat wasje kan je later ook nog wel vouwen. Leg je telefoon weg en ga het bos in voor een fijne wandeling met de kinderen!
En ook: geen enkele moeder is perfect, iedere moeder doet wel altijd haar best! Stop met jouw eigen schuldgevoel of je alles wel goed doet en ook met het vellen van een oordeel over andere moeders.
Wat vind je het leukst aan je bedrijf?
Echt wat kunnen betekenen voor kinderen en hun ouders! Hen begeleiden en handvatten geven voor een positievere toekomst.
Hoe ziet ‘Mijn Kind en Ik’ er over 5 jaar uit?
Over 5 jaar hoop ik heel veel kinderen en hun ouders geholpen te hebben. Verder wil ik me dan verder gespecialiseerd hebben in de ontwikkeling en begeleiding van prikkelgevoelige (HSP en HSS) kinderen. Ik wil in de toekomst trainingen en workshops over HSP-kinderen aan professionals of ouders/verzorgers geven. Op dit moment ben ik me aan het verdiepen in reflexintegratie. Reflexintegraties is nog vrij onbekend. Graag zou ik daar in welke vorm dan ook meer bekendheid aan te kunnen geven.
Verder heb ik over 5 jaar een webshop met zelf ontworpen en gemaakte verzwaarde producten (knuffels, dekens, kussens) voor prikkelgevoelige kinderen. Nog genoeg plannen dus!
Wat is jouw favoriete plek in Twente?
In de zomer kom ik graag bij “De Hooge Esch” in Buurse. Lekker pannenkoeken eten op het terras, en de kinderen lekker spelen in de overzichtelijke speeltuin. Maar ook “De Forelderij” in Usselo is favoriet!
Zelf ga ik graag naar stal, als ik tussen de paarden loop kan ik mijn hoofd heerlijk leeg maken!
Meer weten over Mijn Kind en Ik?
Ben je benieuwd naar wat Marijke doet en wat ze voor jouw kan betekenen? Op haar website vind je alle informatie. ‘Mijn Kind en Ik’ is gevestigd in Enschede.
