Vettt maakt samen met fotograaf Annabel Jeuring een reeks binnenkijkers. Waarbij Annabel ‘contactloze’ foto’s maakt van de bizarre situatie waar wij in zitten. Vettt interviewt een aantal van deze geportretteerde gezinnen. We willen jullie als Vettt-lezer zo meenemen in het leven van andere Twentse ouders én hoe zij deze bizarre tijd ervaren. Om de dag vind je op Vettt een nieuw interview.
Dorothée is schrijver en internationaal spreker over onderwerpen als purpose, autonomie, waarde en betekenis. Haar boek “Blut” zou nu gedrukt moeten zijn, maar is vertraagd door Corona. Haar nieuwe -Engelstalige- boek is ze op dit moment aan het schrijven. Het heet “Gurus in Sneakers” en gaat erover dat ze gelooft dat we collectief naar een hoger bewustzijn aan het verschuiven zijn, waarin we alle antwoorden al lang hebben. We hoeven alleen maar wakker te worden om er bij te kunnen. En dan hoeven we alleen nog maar onszelf te zijn.
Dorothée is single en woont met haar dochter Emma [15] en zoon Miles [2] in Enschede.
Hoe voel je je bij deze situatie?
Los van hoe verdrietig en angstig de situatie voor veel mensen is, voel ik me heel rustig en vind ik de vertraging heel fijn. Ik vertrouw erop dat we er onder aan de streep als collectief beter uit gaan komen. Het evenwicht in de wereld was onhoudbaar. Er komt radicaal een nieuwe balans en de enige manier om een nieuw evenwicht te vinden is instabiliteit.
Is er iemand bij jou thuis ziek?
Ik heb zelf veel last van mijn longen gehad, maar nu gaat het prima. Emma en Miles zijn supersteady. Niks aan de hand.
Hoe vullen jullie de dagen?
Emma heeft online school en neemt daarin heel knap haar eigen verantwoordelijkheid. Miles is 2 dus die speelt gewoon alsof er niks aan de hand is. We voetballen veel in de tuin, hebben een normaal ritme qua opstaan en naar bed gaan en elke dag dansen we in de kamer en voetballen we in de tuin. Miles en ik doen elke ochtend een HIT training. [Meestal gaat hij gewoon op me zitten.] Ik schrijf als daar ruimte voor is. Al mijn sprekersklussen zijn geannuleerd dus ik heb geen deadlines. Achter de schermen werk ik aan mijn bedrijf. Ik werk vooral ‘s avonds en als Miles bij zijn vader is. Maar vooral neem ik rust om zelf ook de balans op te maken. Praktisch gezien financieel, maar vooral ook wat ik allemaal wil loslaten van dat kapotte systeem waar we uit komen. Juist zonder er iets voor te doen leer ik veel nu, puur door stil te staan.
Wat vinden jullie kinderen van deze situatie?
Emma vindt het stom dat ze haar vriendinnen niet kan zien. Eerst was ze heel boos dat dat niet mocht, maar al snel begreep ze waarom. Ze gaat er bewonderenswaardig goed mee om. Ze is een beetje bang dat het niet meer goed komt met de wereld en er teveel mensen dood gaan. En ze baalt dat onze roadtrip door de VS in de zomer misschien niet doorgaat.
Werk jij met een schema voor de kinderen?
Nee. Emma logt elke ochtend om half 10 in en om half 3 uit. Daartussen volgt ze instructies, doet ze mee aan vragenuurtjes en maakt ze huiswerk met de pomodoro-techniek, waarbij ze timers zet voor gefocust werken. Ik geef haar ook alle ruimte om af te toe niks te doen en vertrouw erop dat ze daar verantwoordelijk mee omgaat. Miles heeft zijn gewone ritme en beweegt makkelijk mee met alles.
Laat je je kinderen buitenspelen?
Ik zorg wel dat ze elke dag buiten komen en bewegen, maar niet met anderen. Met Miles ga ik op rustige tijden vaak even naar een leeg voetbalveld om de hoek, maar het meest spelen we in de tuin.
Hoe vaak doe je boodschappen?
Een keer per vier, vijf dagen. Ik probeer steeds Picnic, zodat ik niet weg hoef, maar die ligt nog steeds plat.
In hoeverre beïnvloedt het Corona-virus jouw werk?
Mijn werk gaat door, want ik kan gewoon blijven schrijven. Maar mijn inkomen is helemaal verdwenen. Een deel daarvan komt in het najaar wel weer terug uit verschoven sprekersklussen. “Blut” had nu gedrukt moeten zijn. Dat wordt later, dus het inkomen daarvan komt ook pas later.
Wat is voor jouw persoonlijk de grootste uitdaging?
Compassie houden voor mensen die zich niet aan de richtlijnen houden. Ik herinner me er steeds aan dat iedereen anders omgaat met crisis. Sommigen vluchten in ontkenning. Dat doen ze vast niet om anderen te kwetsen, maar toch kom ik elke keer pissig terug van de supermarkt.
Heb je nog een ultieme lezerstip in deze bijzondere tijd?
Leg je telefoon weg. Sociale media voeden vooral je angst. Als jij bang bent, worden anderen dat ook en ervaar je steeds meer angst. Voel het en accepteer het, maar laat het niet je gedrag sturen. Wat je aandacht geeft wordt groter, dus blijf rustig ademhalen en probeer elke keer te kiezen voor vertrouwen.
Nog meer interviews lezen?
Eerder publiceerden we onderstaande interviews op Vettt:
#1: Door het glas met Annabel Jeuring, moeder van 4
#2: Door het glas met Maryke Mondria, moeder van 2
#3: Door het glas met Mijla Trimbach, moeder van Luuk
#4: Door het glas met Evelien Bolt, moeder van 3
#5: Door het glas met Wendy ter Bekke, moeder van 3
#6: Door het glas met Nienke Veltman, moeder van 3
#7: Door het glas met Marleen Reimerink, moeder van 2
#8: Door het glas met Collin Vaneker, vader van 3
#9: Door het glas met Gemma, moeder van Lorenzo
#10: Door het glas met Fran, moeder van 2
#11: Door het glas met Maike, moeder van 2